Marokko reis

Hoi lieve mensen, 

 

Ik begin te schrijven terwijl ik op het vliegveld in Marrakech zit. Zoals veel van mijn reizen , het vliegtuig is te laat helaas. Aangezien ik er niets aan kan doen, hoef ik me er ook geen zorgen over te maken. Maar natuurlijk hoop ik wel dat het vliegtuig zo komt. 

 

Dat geeft mij gelegenheid alvast iets op te schrijven over mijn reis naar Marokko. 

 

Het begon zo: vorig jaar mei is mijn relatie uitgegaan en ik dacht.. hoe kom ik in godsnaam de tijd door, ga ik op vakantie of niet? Natuurlijk staat het huis in Frankrijk altijd klaar om mij te ontvangen, maar dat was niet wat ik voelde, dat was te bekend, gaf geen afleiding aan het gevoel iets anders te willen doen. 

 

Ik ben 3 jaar geleden op fiets vakantie geweest naar Marokko en Dades Reizen heeft toen een fantastische route uit gezet. Kan ik hier wat mee dacht ik... hmmm.. Mijn lutterlohpakket in de rugzak en Marokko op de fiets verkennen, naar vrouwen die ook naaien. Zo borrelde een out of the box idee op. Ik denk heel veel out of the box, vaak zijn deze plannen helemaal niet uitvoerbaar, maar ik pakte toch mijn computer, zocht het email adres op en schreef een mail met mijn gedachten. Natuurlijk moest Dades reizen er ook iets aan hebben. Hebben ze al een maatschappelijk doel gekoppeld aan hun bedrijf?. Dat doen bedrijven tegenwoordig vaak. In mijn geval geef ik tijd en kennis aan bedrijven in nu voornamelijk nog Afrika. 

 

Astrid van Dades-Reizen is Nederlandse, dus communicatie was simpel. Ik mail haar mijn idee en hoop dat het iets wordt. Dat ze het een leuk idee vindt. En eigenlijk tot mij verbazing krijg ik een enthousiaste mail terug. Die rondreis kon echter niet. Wel kunnen de vrouwen in Marokko bij mij komen. Ze steunt een stichting ( OXYGEN) in haar woonplaats Oaourzazate  en deze stichting geeft ook naailes. Ik was welkom.. FANTASTISCH ! 

 

Ze koopt 13 boeken van mij tegen een geringe prijs zodat ik mijn vliegticket kan bekostigen en zij verzorgt het verblijf. Eerste dag aankomst in haar onderkomen in Marrakech en de twee nachten wanneer ik terug kom ook. De overige nachten verblijf ik bij 1 van de vrouwen van de stichting OXYGEN. Gaaf!! 

 

Ik kan een mondje frans, maar toch een beetje zenuwachtig.. Ik zoek van tevoren wat woorden op die te maken hebben patroontekenen :) .

 

14 juli ga ik op stap naar Eindhoven voor een vlucht van 3,5 uur. Ik word fijn opgehaald en een heerlijk bed wacht. Toevallig hetzelfde hotel, een RIAD, noemen ze dat, die ik 3 jaar geleden ook bezocht heb. LEUK! 

 

Dades-Reizen heeft een aantal reisleidsters en 1 ervan is Cristine. Zij vergezelt mij naar de plaats van bestemming, een rit van 4 uur over het Atlas gebergte met een prive chauffeur. Christine gaat een reportage maken over ons project. Christine weet alles van Marokko, alhoewel ze zelf een beetje moe is vertelt ze al heel veel over het land en de mensen. Het is maandag en we worden in de middag verwacht bij Oxygen. Prachtig onderweg, net als ik mij herinner!. 

 

We komen aan, ik maak kennis met Nazat, Latifa en Kiltoume. Bij Kiltoume mag ik slapen 2 weken. Wat lief! 

 

Wat is het warm, warm, warm.. alles is warm, het koude water uit de kraan is warm, het matras waar ik op slaap is warm, mijn kleding is warm, mijn dagcreme is warm .. ik kan niet slapen... wat is het warm :). 

Mind setting toepassen. Aanvaarden, niet klagen. Dat helpt altijd, probeer maar eens. 

 

Via deze link https://vimeo.com/351260601 kunnen  jullie een filmpje  bekijken van het lesgeven. Kennis maken met de leerlingen, allemaal jonge vrouwen met een droom, une reve , in het frans. 

 

Net als de andere afrikaanse landen, ze zijn zo lief deze vrouwen, het is zo fijn ( een innerlijke warmte ontstaat er weer als ik dit schrijf) om ze iets van mijn kennis te geven wat ze kunnen gebruiken. dat ze op het eind van de twee weken zeggen dat ze het lutterloh systeem zo " facile" en " amusant" vinden. Dat ze zoiets moeilijks als patroontekenen, zo makkelijk en leuk gaan vinden. Super gewoon. 

 

In de morgen werk ik met Latifa en Najia, twee leraressen en in de namiddag doen we met ons drie de groep, allemaal groepjes van 5 vrouwen. Deze combi gaat super!

 

Zo werken we hard en vol passie naar meer kennis. Misschien wel meer onafhankelijkheid voor deze vrouwen. Want voor de meeste vrouwen is het toch trouwen en kinderen krijgen. Vaak alleen basis onderwijs. Bij Oxygen komen voornamelijk vrouwen die hieruit willen komen, zelf iets willen doen!! En hiervoor steun vragen. Super!

 

Lutterloh is een eenvoudig om te leren patroonteken systeem, geen moeilijke wiskunde. Dat is waarom Lutterloh, de gouden snit “ la coupe d’or “ hier in Afrika zo goed kan werken.

 

Alles lijkt goed te gaan, een lezer op facebook vraagt, vertel eens waar je tegen aan loopt, dat lastig is. IK moet diep denken. Natuurlijk de taal. Want de meeste vrouwen spreken helaas niet goed frans. Maar juf Latifa is mijn tolk, en een aantal intelligente dames in de groep helpen ook goed. Ook het opmeten van de maten is lastig. Aanraken is voor sommige een issue. Ze hebben veel kleren aan. Gelukkig kunnen ze het waarderen als ik in mijn lingerie laat zien hoe het moet…  Er wordt veel gelachen om die rare Jose….